შესავალი   „დუმილი გახდა ვიწრო გალია, დაუძინარი და უჩინარი, მხოლოდ იმიტომ, რომ მაღალია, მარად და მარად ტყდება ჩინარი. როგორც ჩინარი - ისე პოეტი: მისთვის სიმაღლე არის წამება - არა ღიმილით და ალოეთი დაფარავს მტერთა ცილისწამება.“ „ისევ ეფემერა“ 1922 წ. 1891 წელს სამუდამოდ შეიცვალა ქართული ლიტერატურული ისტორია, ამგვარი დიდი ცვლილება განმეორდა 1959 წელს, მათ შორის მოქცეულ 68 წელში თავმოყრილია ქართული ენის ზენიტი –– გალაკტიონის პოეზია. შარლ ბოდლერი ლექსში „ალბატროსი“ გვთავა

1913 წლის ეს ნაშრომი ფროიდის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ნაბიჯს წარმოადგენს ფსიქოანალიტიკური მეტაფსიქოლოგიის ჩამოყალიბების გზაზე, სადაც ავტორი ცდილობს უპასუხოს უფრო ღრმა კითხვას: რატომ ხდება, რომ ერთი და იგივე ფსიქიკური კონფლიქტი სხვადასხვა სუბიექტში სხვადასხვა ნევროზულ ფორმას იძენს? ანუ რატომ ხდება ერთი ადამიანი ისტერიული, ხოლო მეორე — ობსესიური? ამ შეკითხვას ფროიდი „ნევროზების შერჩევითობის პრობლემა“-ს უწოდებს  და ტექსტის მიზანიც სწორედ ამ განსხვავების ახსნაა — ნევროზის სპეციფიკუ

გიორგი სიხარულიძის ფილმი „პანოპტიკონი“ წარმოადგენს ქართული სოციალური რეალობისუკიდურესად ზუსტ რეპრეზენტაციას, რეალობა რომელიც სავსეა უსამართლობით, უკანონობით, ძალადობითა და სევდით. ეს ფილმი შეგვახედებს თუ როგორ შეიძლება მოზარდი დარჩეს მიტოვებული და დეზორიენტირებული დისფუნქციური ოჯახის მიერ, რომელიც თავადაც მოქმედებს დეფექტურ და პასუხისმგებლობას მოკლებულ სისტემაში. ფილმის მთავარი გმირი, 18 წლის სანდრო, ბებიასთან ერთად ცხოვრობს. დედა საზღვარგარეთ სამუშაოდ არის წასული, ხოლო მამა